مشتاقم فرصت خدمت به مردم مناطق کمتر برخوردار را داشته باشم
- بازدید: 335
محمد هادی نجات، دانشجوی ورودی بهمن ماه ۱۳۹۷ دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد که در اسفند ماه سال گذشته آزمون جامع پیش کارورزی (پرهانترنی) را با نمره ۱۶۸ و رتبه ۵ کشوری (و رتبه یک در سطح دانشکده پزشکی) پشت سر گذاشته و به عنوان دانشجوی دو و نیم درصد برتر کشور شناخته شده است، در گفتگو با وب دا، بیان داشت: در حال حاضر مشتاقم که با آغاز دوران سربازیام در مراکز درمانی، فرصت خدمت به مردم مناطق کمتر برخوردار را داشته باشم و در عین حال، مهارتهای بالینی و تصمیمگیریام را در شرایط واقعی و چالشی ارتقا دهم. این دوره را گامی ارزشمند برای آمادهسازی خودم جهت ورود به دوره تخصص و ایفای نقش مؤثرتر در این دوره میدانم.
وی پیرامون حمایتهای انجامشده از سوی مسئولان و اساتید دانشگاه گفت: بحث حمایتهای مادی در این دوران چندان پررنگ نبوده، اما از جهت حمایتهای معنوی، کثرت بیماران در مراکز بیمارستانی دانشگاه یک نقطه مثبت به شمار میرود و همینطور لازم است از اساتیدی تشکر کنم که بر اساس رفرنسها و منابع روز دنیا، به دانشجویان آموزش میدهند.
دانشجوی برتر آزمون جامع پیش کارورزی با اشاره به سطح کیفی آموزش در دوران انترنی و مقایسه آن با دوران استاژری و ماقبل گفت: هرچه دانشجو علاقمندی بیشتری نشان دهد، استاد نیز بیشتر نسبت به سطح کیفیت تدریس خود توجه خواهد داشت. بر همین اساس هم فکر میکنم که این یک نکته مثبت است که استاد بر حسب میزان علاقهمندی دانشجو و اشتیاقی که برای فراگیری دارد، برای او زمان بگذارد و حمایتش کند.
این دانشجوی برتر علمی، گفت: با توجه به شرایط سخت کادر درمان و پزشکان، انتظار میرود که حمایتهای بیشتری هم از جهت مالی و هم معنوی انجام شود. در کنار همه چالشها، باور دارم که برقراری ارتباط مؤثر، همدلانه و محترمانه بین پزشک و بیمار، نقش بسیار مهمی در ارتقای کیفیت درمان دارد. این نوع ارتباط نهتنها باعث میشود که بیماران احساس امنیت، آرامش و رضایت بیشتری داشته باشند، بلکه از سوی دیگر، پزشک نیز احساس معنا، رضایت شغلی و انگیزه بیشتری برای ادامه مسیر حرفهای خود خواهد داشت. در واقع، وقتی بیمار احساس کند که شنیده میشود و پزشک برایش وقت میگذارد، همکاری درمانی بهبود مییابد و نتایج بالینی نیز بهتر خواهد بود
دانشجوی برتر آزمون جامع پیش کارورزی همچنین گفت: افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو در دانشگاههای علوم پزشکی کشور، از دیگر نکات چالشبرانگیزی است که خوشبختانه در دولت جدید، روند آن متوقف گردید و به نظر میرسد که تصمیم بسیار خوبی بود؛ چون ظرفیتهای موجود در دانشگاهها فعلاً آمادگی پذیرش این حجم از دانشجو را ندارد. ضمن اینکه باید قدردانی کرد از بابت افزایش پرداختیهای رزیدنتها و انترنها در دولت جدید و امیدواریم این رویه ادامه داشته باشد.
وی در پایان، ضمن تقدیر از حمایتهای خانواده و اساتید دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: از والدینم و خواهرم بسیار سپاسگزارم که شرایط مرا درک کردند و پشتیبانیهای خانوادگی و تفریحات را در دورههای مختلف تحصیل من محدود کردند تا بتوانم بهتر درس بخوانم. همچنین از همسرم تشکر میکنم که با توجه به ازدواج من در اوایل تحصیل در دانشگاه و عدم فرصت کافی برای حضور در کنار ایشان، صبورانه به من فرصت دادند تا پیشرفت تحصیلیام متوقف نشود. همچنین از استاد عزیزم دکتر محمد هادی سعید مدقق که همانند یک پدر مرا در مسیر راهنمایی میکردند و همینطور استاد علی مرادی (جراح دست) که راهنمای بسیار خوبی برای من بودند، تشکر میکنم. از دوستانم نیز سپاسگزارم که در این راه همراه من بودند.
با توجه به تجربه سالهای تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی مشهد، معتقدم یکی از مهمترین اقداماتی که میتواند به ارتقای کیفیت آموزش گروههای آموزشی کمک کند، ارتقای ارتباط نظاممند و مستمر بین دانشجویان و اساتید است، بهویژه از طریق جلسات بازخورد آموزشی و انتقال تجربه. همچنین، بهروزرسانی مداوم روشهای آموزشی بر اساس منابع بینالمللی و نیازهای واقعی بالین، میتواند آموزش را کارآمدتر و عمیقتر کند. یکی دیگر از پیشنهادهای بنده، افزایش مشارکت فعال دانشجویان در طراحی فعالیتهای آموزشی و پژوهشی گروههاست که میتواند حس تعلق، انگیزه و خلاقیت را در آنان تقویت کند.