گفتگو با کارمند ورزشکار و کارشناس نمونه بیمارستان قائم (عج)

 سختی های کار مانع از فعالیت های ورزشی ام نشده / ورزش را به جهت تقویت جسم و روحیه دنبال می کنم

کارشناس آزمایشگاه اورژانس مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی قائم (عج)، موفق به کسب رتبه های ارزشمندی در رشته والیبال در سطح داخلی و استانی شده است. وی اظهار داشت، سختی های کار و مشغله های زندگی مانعی در جهت کناره گیری از ورزش نشده است.

وب دا: لطفا خودتان را برای مخاطبان این گفتگو معرفی کنید.

آرزو توانا هستم، متولد یکم فروردین ماه سال 1354 در استان کرمانشاه و شاغل در مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی قائم (عج).

دوران تحصیل من در کرمانشاه همزمان با ایام جنگ ایران و عراق بود و با توجه به شرایط جنگی این شهر، معمولا هر یک از ما، کارتی در گردن خود داشتیم تا در صورت بروز اتفاقی قابل شناسایی باشیم، این در واقع شرایط تحصیل من در دوران ابتدایی بود.

همچنین با توجه به بمباران های ناشی از جنگ تحمیلی، معمولاً جابجایی مکانی زیاد داشتیم و به شهرهای دیگر نقل مکان می کردیم. وضعیت حاکم بر شهر در آن زمان بگونه ای بود که حتی برخی از ایام هفته و ماه های سال را نمی توانستم به مدرسه بروم و در برخی مواقع در فضاهای بیرون شهر اسکان داشتیم که در این صورت امکان ورود به مدرسه هم فراهم نبود.

وب دا: از چه سالی وارد دانشگاه علوم پزشکی مشهد شدید؟

پس از طی کردن دوران تحصیلم، در کنکور سراسری شرکت کردم و در رشته علوم آزمایشگاهی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان پذیرفته شدم. حدود هفت ماه از دوره خدمت طرحم سپری شده بود که با توجه به نیاز منطقه در سال 1375 با مدرک کاردانی به صورت آزمایشی و سپس استخدام رسمی وارد دانشگاه علوم پزشکی شدم.

سال ها در منطقه محروم شهرستان زاهدان خدمت کردم و خاطرات بسیار خوبی از آن محیط، همکاران و استان برای من به جا مانده است . حدود 14 سال پیش نیز به دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد منتقل شده و در قسمت آزمایشگاه بیمارستان قائم (عج)  مشغول به ادامه خدمت شدم.

سال های91-92برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی رشته علوم آزمایشگاهی، در دانشگاه علوم پزشکی شهرستان شاهرود پذیرفته شدم که خوشبختانه تجارب خیلی خوبی را در آن مقطع کسب کردم و در طول دوران خدمتم، همیشه سعی ام بر این بوده ، که روش های جدید علمی را بیاموزم و اطلاعاتم روز باشد . همچنین از تجارب قبلی ام برای روزهای جدید استفاده کنم، تا بتوانم آنها را به دوستان و همکارانی که به تازگی وارد بخش آزمایشگاه می شوند، انتقال دهم.

با توجه به اینکه به فعالیت های درسی علاقه زیادی داشتم، در همایش های مربوط به رشته علوم آزمایشگاهی شرکت کردم که از جمله‌ی این همایش ها، همایش رازی بود و یکی از مقاله هایی که بنده نگارش کردم و تبدیل به پوستر شده بود، خوشبختانه، در صفحات همایش درج و تبدیل به کتابچه شده است.

وب دا: از چه زمانی به ورزش علاقمند شدید و چه رتبه هایی کسب کردید؟

من از دوران کودکی به ورزش علاقمند بودم و از دوران ابتدایی در تیم والیبال مدرسه شرکت می کردم، از دوره راهنمایی به صورت حرفه ای در رشته والیبال حضور داشتم و عضو تیم والیبال مدسه ام بودم. در دوره دبیرستان نیز مدرسه ما جزء سه تیم برتر بود که در مسابقات شرکت می کرد و موفق به اخذ مقام می شد. با توجه به اینکه من آدم فعال و پرانرژی بودم و خیلی به هیجان و فعالیت های گروهی علاقه داشتم، رشته والیبال را انتخاب کردم چون، والیبال دارای این ویژگی ها بود.

زمانی که خدمتم را در بیمارستان آغاز کردم، در تیم والیبال بیمارستان هم وارد شدم و در تمرین ها و مسابقات شرکت می کردم، چون در کنار مسائل کاری ورزش کردن را خیلی دوست داشتم و علیرغم اینکه سنم بالا می رفت و توانم کمتر میشد، اما دوست داشتم همیشه ورزش را در برنامه زندگی خود، داشته باشم. مدت کوتاهی نیز در رشته ورزشی بسکتبال کار کردم اما به صورت حرفه ای ادامه ندادم.

با تیم مرکز درمانی بیمارستان قائم (عج)، در مسابقات داژبال ( بازی وسطی) حضور یافتم که اولین تجربه من در این مسابقه و یکی از بازی های پر هیجان و جذاب دوران کودکی ام بود. همچنین چون به داوری علاقمند بودم دوره های داوری را گذرانده ام و داوری درجه سه را دارم اما در این حیطه فعالیت ندارم. مدت زمان ۱۴ ،۱۵ سال که در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بودم،  به مدت کوتاهی مربی تیم بودم. همینطور در مسابقات کشوری والیبال در دروه ای که در شهر زاهدان بودم، شرکت کردم و برای انجام مسابقات به شهر ساری می رفتیم.

وب دا: در حوزه ورزش موفق به کسب به چه مقام هایی شدید؟

زمانی که وارد دانشگاه مشهد شدم، سعی کردم ورزش را ادامه دهم و با تیم دانشگاه علوم پزشکی موفق شدیم، در مشهد رتبه اول در بین مسابقات ادارات و در بین مسابقات داخلی علوم پزشکی استان که معمولا به مناسبت های دهه فجر و مسابقات 22 بهمن برگزار می شود، رتبه دوم را برای بیمارستان قائم (عج) شدیم.

در زمانی که شاغل شدم تیم ما مقام اول استانی بین سازمان ها و مقام دوم ورزشی را بین علوم پزشکی های سطح استان کسب کرد و در خارج از استان نیز حائز کسب رتبه های خوبی بودیم.

وب دا: خانواده شما چه نقشی در فعالیت ورزشی شما داشتند؟

    خانواده ام اصلا محدودیتی برای انجام فعالیت های ورزشی من نداشتند و حتی آنها مشوق خوبی برای من بودند و خانواده ام دوست داشتند که فعالیت های ورزشی را در جهت حفظ سلامتی و همچنین تخلیه انرژی ام در برنامه روزمره ام داشته باشم و علاوه بر آن بتوانم، در ارتباطات جمعی نیز تجربیاتی را کسب کنم و  در قالب تیم های ورزشی فعالیت داشته باشم.

وب دا: آیا فرزندان و همسرتان هم فعالیت ورزشی دارند؟

من صاحب سه فرزند هستم، یک دختر و دو پسر دارم و چون همسرم ورزش های انفرادی و رزمی را انجام می دهد، بعد از ازدواج، نیز تمام خانواده را تشویق به ورزش می کرد و در حال حاضر فرزندانم در حوزه ورزش های مورد علاقه خود فعالیت دارند.

همسرم همراه خیلی خوبی برای من بوده تا بتوانم به ورزش خود رسیدگی کنم، مثلا زمانی که قرار بود در مسابقات ساری شرکت کنم چون بُعد مسافت زیادی را باید طی می کردم و فرزند کوچکم شیرخواره بود، مجبور بودم، که فرزندم را همراه خود ببرم و خیلی همسرم همکاری کردند و دو فرزندم نزد ایشان بودند و از آنها نگهداری می کرد و من با فرزند شیرخوارم به ساری رفتم.

در آنجا از دوستان دیگر برای نگهداری فرزندم کمک می گرفتم که در خوابگاه شهر ساری بمانند تا من به مسابقاتم برسم و تمام این اتفاقات خاطرات خوبی برای من باقی گذاشت که بتوانم  مشکلات روزمره را  کنار بگذارم و لحظاتی شاد و با نشاط و با هم بودن را تجربه کنم، چرا که فعالیت های بیمارستانی فشارهای روحی روانی و جسمی زیادی به کارکنان وارد می کند و اینکه برای مدت کوتاهی بتوانیم فارغ از آن همه فشارها و سختی های کار آرامش را به دست آوریم و به ورزش بپردازیم خیلی در روحیه انسان اثرگذار است.

وب دا، در ایام اوقات فراغت به چه فعالیت هایی می پردازید؟

با توجه به شیفت های کاری زیادی که در بخش های مختلف بیمارستان وجود دارد، زمان کمی برای ایام فراغت باقی می ماند، اما در اوقات فراغت در یک سری از NGO ها فعالیت دارم، که سمن های مردم نهاد نام دارد در این فضا نیز تجربیات خوبی را کسب می کنم و اقدامات ارزشمندی توسط افراد صورت می گیرد که به صورت ناشناس است. همچنین در اوقات فراغت در کنار خانواده هستم تا بتوانیم لحظات شادی را در کنار یکدیگر سپری کنیم.

با توجه به اینکه بستگان من در شهر مشهد نیستند، در فرصت های مناسب به دیدن اقوام میروم که باعث آرامش من می شود و یکی دیگر از کارهایی که در اوقات فراغت به آن می پردازم ورزش است، برای حفظ سلامتی روح و جسمم در کلاس های ورزشی تیاریکس شرکت می کنم. من به ورزش انفرادی دارت علاقه دارم اگر فرصت داشته باشم به آن می پردازم.

وب دا: سخن پایانی خود را بفرمایید؟

ضمن قدردانی از زحمات تمام مسئولین دانشگاه، با توجه به اینکه سالن ورزشی پردیس بیشتر در اختیار دانشجویان است، کارکنان کمتر می توانند به ورزش های مدون و مستمر بپردازند و فضای شاد و نشاط برای کارکنان کم است. استان ظرفیت های خوبی دارد و جوانان توانمند ما بیشتر می توانند وارد شوند و مقام را کسب کنند و از طرفی باعث شادی و نشاط آنها خواهد شد. به خاطر دارم در سیستان و بلوچستان برای بانوان بودجه ورزشی اختصاص یافته بود و خیلی خوب حمایت می کردند، بنابراین این حمایت ها بسیار اثرگذار خواهند بود.